Mama-life
| Marjolein1976 schreef op: 10-10-2017 17:00:50 |
Binnen de familie van mijn man is er weinig begrip voor onze zoon met hyperreactief astma.
Hij reageert met name op rook, dit kan zijn sigarettenrook, rook van een open haard of buitenkachel.
Omdat hij (niet gelijk) benauwd wordt, maar bv eerst hangerig en wat bleek, denkt men dat dit wel
mee valt en weigeren ze rekening te houden met zijn klachten. Pas ook weer een familiebbq gehad
waarbij een buitenkachel aan ging. Men vindt dan dat we moeilijk doen als we weg gaan, want volgens
hen valt het dan wel mee. Dat ik mijn zoon vervolgens de volgende dag ziek moet melden voor school
omdat hij benauwd is, is volgens hen toeval. Hij zal wel wat opgelopen hebben. Zij zien niet hoe
ziek hij die avond en nacht is. Ik vind het zo jammer dat het zo moet gaan, ik wil geen strijd maken, maar wil eigenlijk wel graag dat er rekening met hem gehouden wordt. Wat ik met dit verhaal wil, weet ik eigenlijk niet... Ben het in ieder geval even kwijt... |
| Quote |
| Xxx schreef op: 10-10-2017 17:50:06 |
Ik snap je goed hoor. Mijn zoon reageert op rook, katten, honden (die ruien), tocht enz. Gelukkig proberen ze overal rekening met hem te houden. We blijven zelf nergens voor weg, maar houden hem wel in de gaten. Hebben een extra puffer bij. Uit zichzelf gaat hij thuis gelijk zijn kleding uit doen en douchen, dit scheelt ook veel. |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 10-10-2017 19:25:09 |
Zodra de open haarden in dit dorp aangaan raakmii een paar dagen volledig van slag...zonder puffers
kan ik niet naar buiten.mNa tweehonderd meter ben ik dan kapot.. Eerst doodmoe idd. Ik zou eerst vragen of de buitenkachel oid aangaat..zo ja..dan niét gaan.. |
| Quote |
| Bettie schreef op: 10-10-2017 20:21:58 |
Hier een vader die dit probleem al meer dan 30 jaar heeft. In de tijd dat roken nog heel gewoon was
én overal gedaan werd. Heel genant om als puber jezelf in de schuur uit te moeten kleden,
kleding in een vuilniszak en linea recta richting badkamer om te douchen en de kleding in de
wasmachine te stoppen.  Als ik er nog
aan denk.Zelfs nu nog zijn er mensen die weigeren er rekening mee te houden, pal naast hem gaan zitten roken en dan zogenaamd de andere kant opblazen. Hij heeft echt hetzelfde probleem als jouw zoon en het enige dat werkt, is daadwerkelijk gaan zodra er vuur gestookt gaat worden, een sigaret aangaat e.d. En echt...het allerbeste is om maling te hebben aan het gedrag en de opmerkingen van de familie. (hoe hard dat ook klinkt en hoe moeilijk het ook is) Zij hebben de ellende achteraf niet. Hier resulteert het standaard in enorme aanvallen waarbij letterlijk houdgreeptoestanden en ziekenhuisopname op volgen. Mijn moeder is heel angstig voor die aanvallen en meestal vlieg ik bij het eerste signaal de deur uit om 7 minuten verderop (ok...ik rijd dat veel te hard e.d.) het probleem proberen te tackelen. Door vooraf te zeggen wat je doet als er rook of vuur is (en ook daadwerkelijk gaan als het aangestoken wordt), ben je duidelijk en zul je merken dat op een bepaald moment een aantal mensen rekening met je zoon proberen te houden. Heel veel sterkte. Het is en blijft moeilijk en toch...je doet het voor je zoon en indirect ook voor jezelf (je hebt veel minder nasleep na een feestje) |
| Quote |
| Amy-mv2 schreef op: 10-10-2017 21:43:23 |
Ik heb niet echt tips hoe hier mee om te gaan, maar het Longfonds heeft ook een forum. Misschien kun
je daar tips vinden. |
| Quote |
| Nelia schreef op: 10-10-2017 23:31:35 |
Heel herkenbaar helaas. Mijn moeder zag het totaal niet in... Rookte niet waar mijn zoon bij was,
maar wel voordat hij kwam of in een andere ruimte in huis. Situatie als kind en volwassene was dat
ik niets tegen mijn moeder durfde te zeggen. Totdat mijn zoon dus ook meermaals benauwd was nadat
hij bij haar was geweest. Bom op een dag ontploft, ik vond dat ik als moeder voor mijn zoon op moest
komen! Onze relatie bekoelde enorm en veel dingen van vroeger kwamen naar boven. Logeren
deden de kinderen daar niet meer en wij gingen nog amper op visite. In januari
is ze aan longkanker overleden... Heel erg, maar ik kan nu met een gerust hart naar mijn vader gaan,
de kinderen gaan weer logeren en komen daar in een fris huis. |
| Quote |
| Marjolein1976 schreef op: 11-10-2017 08:30:43 |
Dank jullie voor jullie berichten. Mijn schoonmoeder rookt alleen in de keuken, dus ja.... dan maakt het niet uit volgens haar. Logeren lukt inderdaad al jaren niet meer. Mijn zoon heeft gelukkig geen allergische astma, dus honden ed is geen probleem. Het gaat met name om prikkeling, zoals rook, deodorant uit spuitbus, ineens naar een koude of warme ruimte, hoge luchtvochtigheid, mist. Puffer hebben we standaard bij ons. |
| Quote |
| Spatje schreef op: 11-10-2017 10:28:57 |
Hier een dochter met al 5 jaar de diagnose. Om de 4 maanden controle en een longfunctie test
2x per jaar. Echt iedereen in de familie rookt en mijn ouders roken buiten als we daar zijn.
Maar mijn broer weigert dat in zijn huis. Prima, maar dan hou ik haar daar weg.
Zondag was hij jarig en is ze 15 minuten daar geweest. Mijn ouders roken dan vrolijk
mee. Ik begrijp dat ook echt niet. Maar tis hun gemis. Ik had het daar moeilijk
mee in het begin en nu heb ik er schijt aan. Moet zeggen dat al onze vrienden niet roken of buiten roken. |
| Quote |
| Marjolein1976 schreef op: 11-10-2017 12:21:20 |
Och Spatje, vreselijk is dat zeg.... wat jammer dat ook jouw familie er zo weinig rekening mee
houdt. |
| Quote |
| Spatje schreef op: 11-10-2017 17:22:32 |
Is volgens mij de generatie. Ze hebben altijd met alles een mentaliteit gehad van ach vroeger
was dit en vroeger was dat. Ergste is dat mijn broer ook astmatisch is en gewoon Javaanse jongens shag rookt. |
| Quote |
| Kriebel schreef op: 11-10-2017 23:22:27 |
Hier ook heel herkenbaar. Mijn zoon heeft flinke astma. Hier roken ook nog een hoop familie en
vrienden. Al zijn er wel een aantal bezig met stoptober. Maar als ze hier in de buurt van mijn kind
roken ben ik weg. |
| Quote |
