Mama-life
| Smvn&d schreef op: 22-04-2017 13:32:07 |
Ik weet ik heb het vaker gevraagd, maar ga het weer doen... Hoe ver mogen jullie kinderen van huis? D is nu 6,5 en N is 8... N mag naar het winkelcentrum om een boodschapje te halen of iets te kopen wat hij wil hebben bijv. dit is ongeveer 400 meter, ik vond dit vanaf het begin al niet echt super fijn, maar goed hij is typisch een kind dat doet wat je zegt, nooit een andere weg zal nemen, en keurig doet wat je zegt, en hij heeft een mobiel zodat hij kan bellen als er wat is. Dan het volgende probleem, buiten dat hij soms dus naar de winkels mag, mag hij verder nog niet ver weg, eigenlijk enkel in de straat, niet naar het park achter ons huis bijv ook al is dat maar 100 meter, dit heeft dan weer een compleet andere reden, en dat is dat hij sociaal een grote kluns is en vaak in ruzie terrecht komt. Dus bij hem doen we alles langzaam. Maar goed dan hebben we D... Een echt buiten kind, uit school gaat ze naar buiten en komt pas met het eten naar binnen, en is het liefst altijd buiten, heeft veel vriendjes en vriendinnetjes in de straat en omgeving, er wonen bijv al 5 kinderen uit haar klas in onze straat. Maar goed de omgeving... Ze is nogal, uhm tja, kip zonder kop, ik moet haar er regelmatig op wijzen dat ze moet uitkijken voordat ze weer eens de weg over fietst, zeker in haar (hun) spel let ze gewoon niet echt op. Wij wonen in een auto sluwe wijk, wat feitelijk inhoud dat er hier maar 1 echte weg is, 1 rond weg die rond de wijk gaat, enkel vanuit die weg kun je in je eigen straat komen, wat feitelijk weer inhoud dat je in alle straten enkel bestemmingsverkeer heb, onze straat is niet eens doorlopend. De wijk is puur ingericht op fietsers, er zijn tig fietspaden, en kinderen hoeven nooit de weg over te steken om ook maar ergens in de wijk te komen, want de rond weg kun je niet echt over steken, alle fietspaden gaan er in tunneltjes onderdoor of overheen met een brug, kortom ze kunnen eigenlijk niet op de rondweg terecht komen. Ook de rondweg is bestemmingsverkeer want onze wijk komt nergens meer uit, het is de laatste wijk, dus geen doorgaand verkeer of sluip verkeer oid. Naja oke is even een beschrijving, maar punt is, het is hier dus heel veilig voor kinderen. Ze kunnen overal komen zonder te hoeven oversteken, op de straatjes met huizen na. En op vele stukken kunnen helemaal geen auto's komen. Maar nu gister, D was buiten, ze mag hier in de straat, in het speeltuintje dat achter onze tuin zit, en op een speelveldje aan het einde van de straat. Daar mag ze komen. Gaat ze bij een vriendinnetje naar binnen moet ze dat zeggen en dat gaat meestal goed, ze is in elk geval altijd op de bekende plekken. Gister dus, kwam ik er achter dat ze met een klasgenootje mee was gegaan naar zijn huis om zijn fiets op te halen, dat jongentje had D hier thuis aan de deur opgehaald, ik wist niet waar hij woonde en vroeg haar dat, haar antwoord was vlak bij het veldje.. Maar wel iets verder dan het veldje, naja ik was een beetje boos dat ze dit niet had gevraagd of gezegd maar goed oke. Vervolgens hoor ik van N dat hij helemaal niet hier in de buurt woont, wat naar mijn idee best kon kloppen, want ik zag hem pas sinds kort regelmatig hier, ik heb op de klassenlijst gekeken waar hij woont, en dat bleek echt een behoorlijk eind weg, toch wel een minuut of 10 lopen denk ik. En daar was ze dus heen geweest. Hij op de fiets en zij lopend, ze had de weg nooit terug gevonden als ze hem onderweg kwijt was geraakt. Uiteraard met haar besproken en ze mag nu even niet naar buiten. Maar wat is nu normaal? Want ik zie steeds meer kinderen van haar leeftijd die echt behoorlijk ver mogen, bijv naar de grote speeltuin, wat toch wel een kwartier lopen is, en onze wijk is echt een doolhof gewoon, tig kleine straatjes en steegjes, je kan nergens echt goed met de auto komen. Vergelijk het een beetje met centerparcs, zo is onze wijk een beetje. Ben ik dan echt zo moeilijk? Oke de wijk is echt heel veilig, maarja 6,5? En de wijk is dan wel veilig kwa auto's. Maar er is hier wel veel water, achter bijna elke straat ligt wel een sloot. Dus alles gaat welliswaar over de stoep of het fietspad, maar dus tevens wel langs water. Daarbij komt ook kijken dat ik haar simpelweg niet kan gaan zoeken. Wat is nou wel normaal? Moet ik haar verder laten gaan als ze nu mag? Maar hoever dan? Dat vriendje vind ik echt veel en veel te ver en dat mag echt niet, maar het park hier achter? Dat is 100 meter ofzo.. En staan veel speeltoestellen... Haar een mobiel meegeven is overigens geen optie, dat kind raakt haar schoenen zelfs kwijt buiten  |
| Quote |
| Kaasje schreef op: 22-04-2017 14:10:48 |
Dat loslaten en vertrouwen dat iets gaat is best een dingetje.... en zeker spannend als je niet even
snel kunt kijken hoe het gaat. Doe wat goed voelt voor jou, miss kan ze keer samen met je moeder of Daan daar heen? Zij voorop om te kijken of ze de weg weet en hoe ze er veilig komt? Je hebt ook van die horloges waarmee je contact kunt houden met je kind toch? Of volgen waar ze zijn? Of raakt ze dat ook kwijt? ( dan halsbandje om met gps tracker hihi, die heb je ook voor de kat  ) |
| Quote |
| Frama schreef op: 22-04-2017 14:23:06 |
Hier mochten ze met 6,5 jaar ookniet verder hoor ! Vind dat helemaal niet raar. Ik vind het zelfs soms onverantwoord wat sommige kinderen op jonge leeftijd allemaal mogen. |
| Quote |
| Mamajenti schreef op: 22-04-2017 14:36:08 |
Mijn jongste van 7 mag alleen met zijn broer wat verder weg ( meer dan 5 minuten lopen). Alleen mag
hij hooguit naar het schoolplein of achter ons huis waar ik hem kan zien/horen. dus nee, ik vind niet dat je extreem voorzichtig bent. Het verschilt per kind en per situatie, maar 6/7 zijn ze echt nog wel jong qua gedrag vaak en dat maakt mij ook voorzichtiger |
| Quote |
| Kees schreef op: 22-04-2017 14:42:57 |
dat zou van mij ook niet mogen hoor. K is 7 en erg voorzichtig maar het idee dat ik hem niet kan
vinden of rottigheid of gevaar.. nu zijn mijn jongens altijd samen dat scheelt wel. ik wil ook weten waar ze zijn. ik zou de regels zo laten waar jij je goed bij voelt. komt tijd komt raad |
| Quote |
| Ladybug schreef op: 22-04-2017 14:47:38 |
Ik denk ook dat het aan het type kind zelf ligt.... en aan de omgeving waar je woont... Hier fietsen de kinderen vanaf een jaar of 5 (sommige al eerder hoor) alleen naar school, school van mijn huis af is een meter of 300 Wij hebben hier geen stoepen veel van de woningen staan direct aan de weg. Tim(9) speelt uit sluitend hier op het hofje en mag er zonder mij ook echt niet af...Niet omdat hij dat niet zou kunnen hoor....Integendeel...maar ze rijden als idioten hier op dorpstraat en dan kan ik wel zeggen Ja loslaten.... Maar daar luisteren die idioten hier niet na. En in Demi der geval, en ik denk in veel kinderen hun geval, Zal ze je vertrouwen ook moeten winnen, en jij zal uiteindelijk ook haar moeten vertrouwen, en ja das moeilijk.... Antwoord op je vraag.... Ik heb geen idee...  Marc nu inmiddels bijna
18 ging met 6 alleen naar school, Tim gaat dan met de taxi..Maar bij hem zou ik dat niet gedaan
hebben met 6.. gewoon..door zijn ASS en de onvoorspelbare dingen die hij heeft/had. |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 22-04-2017 16:17:52 |
Ja het blijft lastig he. Ze is ook een kip zonder kop soms en beinvloedbaar, dat maakt het lastig. N zou wat dat aangaat veel meer mogen omdat hij goed oplet en zich niet laat beinvloeden, maar bij hem kan het om andere redenen weer niet. Wat denk ik ook verschil maakt is dat bijna alle kinderen alle zwemdiplomas al hebben en zij nog geen 1. En er is hier veel water in de omgeving. Het blijft gewoon lastig dit grr |
| Quote |
| Minou schreef op: 22-04-2017 16:22:42 |
Het is idd een heel verschil met vroeger en retelastig.. hier zie ik bv dat kinderen van Ambers leeftijd nog niet eens zelf naar school mogen..dat vind ik dan wel erg..kinderen van 11 of bijna 11 verplicht met moeders mee, terwijl de school echt niet ver is. Hier hebben ze redelijk de vrijheid, mits ze zeggen waar ze heengaan..Amber heeft foon |
| Quote |
| Nellemv2 schreef op: 22-04-2017 16:44:57 |
Oh dat vind ik ook zo lastig! Hier zijn ze 7 en 5 maar dat alleen buiten de tuin komen staat me nog
steeds niet aan  Hier mag het alleen als ze samen blijven en dat gaat tot nu altijd nog goed. |
| Quote |
| Jo schreef op: 22-04-2017 16:50:20 |
Hier vanaf eind groep 6 heel soms alleen naar school (lopend), is niet ver maar een hele drukke weg,
met veel winkels. Vanaf dit jaar (11) alleen op de fiets af en toe naar school, ze mag na schooltijd op het schoolplein spelen maar wil wel weten waar ze is. Hier zit een lidl op 300 meter met een onwijs chaotische parkeerplaats, ik vind het zelf doodeng op de fiets soms, maar ze zal wel moeten leren alleen te gaan. Buiten spelen was ook lostlaten met aan met, je laat ze steeds iets meer los. Wat D betreft ze is pas 6 zou haar gewoon niet ver laten gaan, wel met aan met wat meer vrijheid als dat kan. Moeilijk he!!??? |
| Quote |
| Lonneke schreef op: 22-04-2017 17:13:26 |
Mijn dochters 7 en 9 gaan nooit alleen buiten de tuin spelen  Die van 9 is zeer beïnvloedbaar ( en heeft pddnos) ze blijft wel op de plek waar ze mag spelen maar zou denk ik zo met iemand mee gaan. Dixhter van 7 is zeer impulsief en doet alles wat niet mag.... zoon van nu 12 ging met 8 jaar alleen naar buiten om te spelen. Vanaf dat hij 11 is gaat hij hier het hele stadje door |
| Quote |
| Lonneke schreef op: 22-04-2017 17:14:22 |
Wij wonen wel in buurt waar heel veel auto's rijden ( en hard) en ik he geen uitzicht op
speelplekken |
| Quote |
| Caithy schreef op: 22-04-2017 17:19:40 |
Mijn zoon 7 gaat bijna de hele wijk door, in elk geval 5 straten verder naar vrienden en
speeltuinen. Mijn dochter mag alleen naar het winkelcentrum maar dat is echt wel 1 km verder, ze
gaan samen ook naar school a 900 mtr verder. Wel een drukke weg oversteken. |
| Quote |
| Kmvs&m schreef op: 22-04-2017 19:03:56 |
Niet ver! Voorheen woonde we boven een aantal scholen. Hier mochten ze dan op het plein spelen of op het veldje tegenover de scholen (nog geen 50 meter verder). Nu wonen we in een tijdelijke woning en mogen ze naar de dichtstbijzijnde speeltuin. Gok zo'n 100 a 200 meter verder. Straks in onze nieuwe wijk zullen ze denk wel iets meer/verder mogen, maar ook pas als alles af is (wil dus echt niet dat ze op een bouwterrein rondhangen). Hun tantes wonen dan op zo'n 200 a 300 meter lopen en we hebben al afgesproken dat ze daar dan alleen heen mogen. Als ze bij opa en oma zijn mogen ze wel naar de speeltuin (bij de 1 nog geen 100 meter verder, bij de ander zo'n 200 meter gok ik). Boodschappen mogen ze eigenlijk alleen doen als ze bij mijn oma zijn (die woont tegenover de supermarkt, zebrapad oversteken en klaar) |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 23-04-2017 16:41:06 |
Onze straat bestaat al uit 5 straten, straatjes.. Hoe je het noemen wil. We wonen echt in een
doolhof wijk haha. Onze straat loopt in een L en daartussen zitten meerdere straatjes en pleintjes nog. Het is wel een leuke wijk hoor, achter elke straat zitten speeltuintjes ect, echt een perfecte buurt voor kinderen dus. Hoorde net dat dat jongentje hier ook helemaal niet mag komen, had het wel aan hem gevraagd natuurlijk en hij zei van wel, en aangezien ik hem vaker hier zie ben ik er vanuit gegaan dat het wel goed zou zijn, hij is ook iets ouder, al 7 geweest. Maar goed hij mocht hier dus ook niet komen van zijn moeder. Winkelcentrum mag ze ook echt nog niet, maar ik denk dat dat niet lang meer vol te houden is aangezien inmiddels echt iedereen uit de straat daar wel heen mag. En ze is inmiddels daar 1x alleen geweest, ook zonder dat ik het wist, maar dat was niet haar schuld, ze was met de buurvrouw en haar zoontje mee naar de grote speeltuin, en die had ze op de terug weg bij het winkelcentrum afgezet omdat haar zoontje iets wilde kopen, en die wist niet dat zij dat nog niet mocht. Is wel prima gegaan verder, maar goed. Het blijft een beinvloedbaar kind. Dus ik vind het gewoon lastiger met haar. |
| Quote |
| Daisy1977 schreef op: 24-04-2017 08:42:49 |
Denk dat je stad of dorp ook niet kunt vergelijken. Wij wonen in een redelijk groot dorp (ca. 7.000
inwoners). L.uuk mag sinds vorige zomer alleen over het dorp en naar de winkel. Moet hierbij wel 2
drukke straten (waar je 30 mag, maar er >70 wordt gereden) oversteken. Maar hij is gewend om op
te passen. Als je bij ons de poort uitstapt, wordt er hard en onverstandig gereden. Fietst sinds
zijn 3e , en kijkt goed uit. Dit in tegenstelling tot kinderen die in hofjes wonen, zij zijn geen
verkeer gewend en zouden bij ons zo de poort uitstappen en de weg op rennen. Eng! In jouw situatie lijkt me het moeilijk. Maar, als je gevoel er tegen in gaat, ben jij maar is ook zij, er nog niet aan toe! En wat een ander doet, daar moet je sch..t aan hebben. Elk kind is anders! |
| Quote |
| Bepje schreef op: 24-04-2017 13:28:22 |
In alles schemert door dat je haar nog niet vertrouwt en zolang dat zo is is zij er nog niet aan
toe. Jammer dan als anderen wel verder mogen maar dat zijn andere gezinnen met andere kinderen en
ideeen. Ga op jezelf af, je hebt het van alle kanten al bekeken. |
| Quote |
| Mrtj schreef op: 24-04-2017 19:27:27 |
Nee, met 6,5 zou mijn zoon dat niet gemogen hebben. En die is niet zo kip zonder kop als D  (alhoewel.... )Mijn zoon is nu ruim 8, en zou dat nu misschien wel mogen. Maar dan nog zou ik 10 minuten lopen echt het maximum vinden. |
| Quote |
| Myriam schreef op: 28-04-2017 13:50:39 |
Echt op je eigen gevoel afgaan. T vertrouwen en loslaten moet voor jezelf goed Voelen. Joey is nu 12
en nu durf ik hem wel alleen op pad te laten gaan. Maar hij moet me altijd even appen als hij ergens
aankomt. Ik zie hem dan wel is rollen met zijn ogen als ik het vraag, maarja als mij dat gerusteld
doet hij dat maar gewoon. Loslaten gaat in stapjes. Maar als mijn dochter van 28 op de scooter naar huis gaat vraag ik ook of ze t ff wil laten weten als ze thuis is. Beter zo dan dat t je allemaal niet boeit toch? |
| Quote |
| Emilie schreef op: 28-04-2017 14:05:56 | ||
Je moet echt op je gevoel af gaan. Als je denkt dat ze er klaar voor zijn, moet je ze gewoon laten gaan. En die eerste keren blijven eng. Maar wat ik bewust niet gedaan heb is zeggen dat ze moeten appen of bellen als ze ergens zijn. Niet omdat het me niet interesseert of niet boeit. Wel omdat ik mijn kind niet wil opzadelen met mijn angst. Wat als ze het vergeten, telefoon plat, geen verbinding,..... In mijn tijd bestonden er geen GSM's. Mijn ouders lieten me ook gaan. Waarschijnlijk met een even klein hartje als ik nu. Maar ik zou het als kind vreselijk hebben gevonden om steeds te moeten bellen, dat ik er ben, dat ik weg ga, dat ik dit, dat ik dat. Snap je? Want hoe ver ga je daar in? Moeten ze ook bellen na de zwemles om te zeggen dat ze niet verdonken zijn. Moeten ze als ze 35 zijn nog steeds bellen als ze ergens naartoe zijn en terug thuis komen? Ok, dit is wat overdreven, maar op een bepaald moment moet je ze echt loslaten en hopen dat het goed gaat. En als er iets fout gaat, dan hoor je het snel genoeg. | ||
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 28-04-2017 14:56:10 |
Wij wonen in een grote drukke stad. Maar in een geweldige wijk die gebouwd is op lopen en fietsen en
niet op auto's, bewust, want het is een vrij nieuwe wijk. Ik vertrouw haar inderdaad niet genoeg, ik kan er gewoon niet van op aan dat ze zich aan de afspraken houd, omdat het gewoon nog te vaak gebeurt dat ze vergeet te vertellen waar ze is. En dus ook gewoon rustig mee gaat met kindjes. We wonen dan wel in een beschermde wijk, maar tevens langs een spoorwaar elke 5 minuten een trein langs komt, en aan de andere kant een snelweg, plus een sloot waar vracht over gaat en dus erg diep is. Dus we wonen welliswaar veilig, maar wel precies tussen alles in, en als ze net te ver gaat dan zit ze dus totaal fout. Ze moet het echt nog leren. Met het buurmeisje van 10 mag ze wel mee iets verder, maar dan ook echt IETS verder, en ze moet dan ook bij haar blijven. Voorlopig houden we het nog maar even hoe het is, ze mag nu eerst opnieuw gaan bewijzen dat ze zich aan de afspraken houd. |
| Quote |
| Mv5 schreef op: 28-04-2017 15:18:24 |
Eens met emilie. Als het nog niet goed voelt, niet doen. Maar wel realistisch blijven. Je kunt je
kind niet tot zijn of haar twaalfde aan een tafelpoot vastbinden (bij wijze van spreken) en hem of
haar dan de wijde wereld insturen. Ik laat mijn kinderen echt niet elke dag appen als ze op school
aankomen hoor, toen de oudste twee naar het vo gingen was er nog niet eens whatsapp. Als ze na
school niet naar huis komen, wil ik wel dat ze dan even laten weten waar ze zijn. Zelf ben ik altijd vrij makkelijk geweest in loslaten. Ik geef ze mijn vertrouwen en het is aan hun om te laten zien dat ze daarmee om kunnen gaan door zich aan de afspraken te houden die we gemaakt hebben (of die ik opgelegd heb). Dat gold toen ze zes waren en naar de speeltuin wilden en dat geldt ook als ze zestien zijn en op stap willen. |
| Quote |
| Kees schreef op: 28-04-2017 15:23:27 |
dat stukje heeft niets met klein houden te maken maar.met gewoontes of behoefte denk ik. ik ben alles behalve voorzichtig opgevoed maar ik bel bog steeds als ik thuis ben na een bezoekje... ik vraag mijn gasten dat ook te doen...uit bezorgdheid, even geruststelling...kan iemand raar vinden maar ik vind het fijn |
| Quote |
| Melissa schreef op: 28-04-2017 22:54:10 |
Het maakt niet uit wat normaal is. Jij stelt de regels en daarmee uit. Wat anderen doen heeft niets
met jou te maken. En je hebt nu eenmaal een iets andere situatie doordat je er niet achter aan kan
vangen. Hier is het ook 'anders'. Wij wonen in een rustige woonwijk in een doodlopende straat. Er zijn hier veel kinderen en er wordt veel samen buiten gespeeld. Ze mogen van mij met de grote groep mee 'zwerven' en ook met bekende kinderen mee naar binnen, ook mogen ze zoveel kindse meenemen hier naar binnen. Mochten ze bij een nieuw kind naar binnen willen moeten ze het even melden, Winkels oid hebben we hier niet. En ook de grote weg is nog een kilometer of 5 hier vandaan. Dus ze hebben redelijk veel vrijheid. |
| Quote |
| Ma Dalton schreef op: 02-05-2017 01:02:58 |
Hè Melissa hoe is het met jou? Dat is best lang geleden als ik nergens overheen heb
gelezen |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 02-05-2017 19:57:49 |
Maar ze is 6 he haha, geen 14 ofzo... Ja jij woont daar heerlijk, in dat geval zou ze van mij ook verder mogen denk ik wel. Maar ze heeft ook nog geen diploma, en al haar vriendjes hebben al ABC.. Die zouden zich prima redden als ze in het water vallen, zij nog niet. Ik denk ook echt dat ik dat aanhoud als grens, eerst diploma.... |
| Quote |
| Bepje schreef op: 02-05-2017 23:38:14 |
Misschien moet je helemaal geen diploma aanhouden als grens. Stel dat je dat doet en ze heeft hem en
je vertrouwt haar nog steeds niet ? Dan zit jij met de gebakken peren. Kijken wanneer ze er zelf
echt aan toe is en af en toe even testen. Dat heb ik gedaan, afspraken gemaakt maar als bleek dat ze
zich daar niet aan hielden, eigenlijk alleen de oudste, de ander luistert veel beter, dan weer
minder ver. Want dan kan ik je niet vertrouwen en ben je er nog niet aan toe, zo heb ik het
gezegd. |
| Quote |
