Pleister narcose plakken, iemand een tip

Mijn zoontje van net 4 jaar moet morgen onder narcose om oa 2 kiesjes te laten trekken. Hiervoor heb ik 2 pleisters meegekregen om morgen een uur van te voren op zijn handjes te plakken zodat z'n handjes wat verdoofd zijn bij het zetten van het infuus. Maar ik weet nu al dat het pleister plakken een drama wordt. Hij wil echt  nooit een plesiter.


Iemand een 'goed verhaal' waarom die pleisters op moeten???? Hij weet niet dat morgen z'n kiesjes eruit gaan, dan raakt hij helemaal in paniek. Hij weet wel dat hij naar de dokter moet, hij is er vorige week ook even geweest ivm afspraak anesthesist.

Hij zit bij me op schoot met armpje achter me en ze leiden hem af met eem boekje als ze de naald zetten. 5 sec later slaapt hij. Dus die pleiste moet er echt op

Hij weet alleen dat we naar de dokter gaan. Hij is daar vorige week ook geweest dus hij denkt denk ik wegen en meten.

Ik bedoel niet zozeer uitleggen, maar meer een leuke reden waarom de pleisters op moeten morgenochtend. Hij moet ook wanten aan, dat vond hij dan nog wel grappig

Quote Bettie:

De dokter wil graag zien óf hij groot en slim is. Door die pleisters op te doen, kan hij aan de dokter laten zien dat hij heel groot en slim is omdat hij de pleisters gewoon op zijn handen laat zitten. (ik verzin maar even wat)

hihi zoiets bedoel ik inderdaad

Ik ga echt niet zeggen dat we er morgen heen gaan omdat zn kiezen eruit moeten.  Hij is net een paar weken 4 jaar. Doodsbang voor de tandarts (wil zijn mond niet opendoen)vandaar ook bij de kindertandarts. Als ik dat zeg dan krijg ik hem nieteens de auto in en is hij daar helemaal gestresst en bang. Nui gaan we gewoon een boekje lezen en vervolgens wordt hij weer wakker en is het achter de rug. Als hij een beetje bij is en thuis zeg ik wel dat de tandarts zijn kies weer beter heeft gemaakt oid.

Daar hebben jullie wel gelijk in. Ik zal erbij zeggen dat de dokter naar zijn tandjes gaat kijken. Hij wordt inslaap gebracht in een aparte ruimte, heel kindvriendelijk. Zodra hij slaapt nemen ze hem van me over.

Dat vertrouwen zal op zich wel meevallen. Maar echt zeggen wat er gaat gebeuren kan ook niet. Hij is echt panisch voor de tandarts. Maar ik zal wel iets zeggen

Dat hij gaat slapen ga ik niet zeggen, dat is net teveel van het goede. Hij is wat dat betreft nog vrij jong voor zijn leeftijd. Het is volledige narcose, geen kapje. Als het infuus zit, slaapt hij met een paar sec.

We zijn weer thuis, de afspraak was gelukkig al vroeg. Ik kwam er nieteens aan toe om wat te verzinnen met de pleisters plakken. Hij wist het wel van te voren, maar was helemaal overstuur toen we ze erop gingen plakken, hij deed zelf gelukkig z'n vest over zn handen en is toen nog even bij me gaan zitten en tv gaan kijken. Ik zei wel dat ze bij de dokter er weer af mochten. Kadootje beloofd als we weer thuis waren. Op het moment dat we de ruimte ingingen was hij even in paniek, huilen en roepen ik wil niet. Ze haalde de pleisters eraf en dat vond hij alleen maar fijn. Hij ging bij me op schoot zitten , lekker tegen me aan en 1 arm achter mn rug. Leuk vond hij het niet en ook wat verdrietig maar boekje was wel wat afleiding. Infuus zetten heeft hij niet gevoeld of gezien. Ik had bewust niet gezegd dat hij een prikje zou krijgen. Toen het infuus zat fluisterde ze in mn oor, hij gaat zo slapen en binnen 5 sec sliep hij. Blijft als moeder zijnde ook een rotmomentje hoor We mochten al bij hem i de uitslaapkamer vorodat hij wakker werd, kwartiertje later werd hij wakker en hij wilde alleen maar bij me liggen. We mochten ook snel weer naar huis. Nu wil hij ook alleen maar bij me liggen. Kiesje meegekregen(ze hebben er maar eentje getrokken en over de ander een kroontje gedaan) in een schatkistje. Ik heb hem ook laten zien en gezegd nu is je zieke kies weg. En dat was eigenlijk geen probleem. Nu wel wat napijn maar dat trekt vanzelf weg. Hij heeft odnertussen alweer een broodje en drinken op . De rest van de dag lekker hangen op de bank.