the nanny on tour

Ik heb het kaatste stukje gezien. Toen vielen er geen klappen gelukkig, ik heb te kort gekeken om er een oordeel over te vellen maar gaat het niet hetzelfde als de amerikaanse versie van het programma ?

Ik heb de aflevering helemaal gezien. Ik vind slaan doe je niet. Maar deze moeder heeft het wel heel goed aangepakt en gaat nu ook verder hulp zoeken. Ze is er nog lang niet, zei ze zelf. 

ik heb het ook gezien.
na 10 minuten wilde ik hem eigenlijk over zetten, man o man wat vreselijk, wat heb ik gehuild.

ik voelde de wanhoop van moeder dwars door het scherm heen. had zo met haar te doen

Ik vind het verder een vreselijk programma. De nanny geeft vaak adviezen waar ik me totaal niet in kan vinden.
Ik vind de strafstoel bijv. echt zo kindonvriendelijk en zo nog veel meer dingen.

het kind wordt aangepakt, terwijl het probleem in dit geval puur bij moeder ligt.
moeder heeft hulp nodig, kinderen spiegelen en dit jochie voelde zich zo onveilig door alle shit wat er al gebeurd was en waar hij zich nu nog in bevindt...

sneu voor dit gezin. ik mag alleen maar wensen dat deze moeder een stap vooruit geholpen is voor zichzelf

ik heb het gezien helemaal maar terglijk ana haken dus de klappen niet gezien alleen gehoord 
ja was heeeel heftig maaaaar hoe ze zich erdoor sloeg kan ik alleen respect voor hebben 
feit dat ze zelf hulp zocht hiervoor en sereus mee ana de slag ging en nog hulp gaat in schakelen via de HA ja super 

vind hem net iets anders als de amerikaanse versie 
ze pakt wel zelfde aan alleen amerika is toch heeel anders 
misshcien dat gaan de weg t meer terug komt maar vandaag vond ik t een mooi puur programma 

Heb m nu ook helemaal gezien. 
Blijf het lastig vinden... ook ik ken de situaties dat mijn kind maar doorgaat en doorgaat, de onmacht. Maar echt zo slaan en zo veel schreeuwen ken ik gelukkig niet. 
Ik begrijp de onmacht, maar oh wat een medelijden had ik met het ventje. Dat kind heeft zoveel verdriet, voelt zich zo alleen, onverwerkte trauma van papa die ineens weg is... 
Dit ventje heeft heel veel liefde en knuffels nodig. En dat disciplineren... tja, het werkte wel maar het komt hard over. 

Maar een hele schoonmaakactie zelfs, dat was in Amerika/ GB toch niet zo? Daar bleef Jo Frost ook logeren geloof ik, hier is ze er maar af en toe een paar uur. 

@Kees: dit moet voor jou ook echt heftig zijn binnengekomen denk ik. 

Sommige kinderen hebben wel veel baat bij de ruststoel ofzo, ik heb de afgelopen 3 jaar heel veel met Tim geworsteld met zijn gedrag. Altijd die driftbuien, schoppen, slaan, krijsen, urenlang. Niet getroost willen worden, koppie tegen de muur aanslaan... 
Wat was ik blij en dankbaar met de vele ervaring van mijn werk. Het rustig blijven, opnieuw proberen, kalmte en veiligheid uitstralen en vooral consequent. Tim ging uuuuuren door met vragen, zeuren, jengelen, huilen.... en ook ik heb hem wel eens te hard op de trap gezet. 
Gelukkig is dat verleden tijd allemaal en kan hij nu goed vertellen wat er aan de hand is. Nu hij hoogsensitief blijkt te zijn en we de juiste handvatten kennen, en het belangrijkste: hem accepteren zoals hij is in al zijn gewoontes en structuurtjes, gaat het gelukkig erg goed. 

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Ik heb bewust niet gekeken, ik kan dat altijd moeilijk aan zien. En ik kan me nooit vinden in haar aanpak van opvoeden.

ik kan de moeder dus wel begrijpen nee slaan is geen optie enz en ja ik ben zeker mee eens dat fout bij moeder ligt maar ja als je erin zit zit j erin 
ik heb met vlagen periodes dat t met mij gewoon iets minder gaat beetje slaap te kort oververmoeid enz 
ik merk dit gelijk omdat k dan ook negatievre gevoelens naar de kids krijg ik ga meer shcreeuwen en soms jeuken mijn handen ook echt maar ik moet tot 3 tellen en even weglopen want het is mijn probleem 
ik herken het direct en ga dus keihard werken om weer de leuke mama te worden 
kan me wel goed voorstellen dat als je er dan toch alleen voorstaat je er iin kan verdrinken en dus op zon punt komt 
ik zei tegen mijn man ook pff heftig zo alleen ben toch blij dat wij het samen doen 
hij moet soms wel is weekend of week weg ofzo voor werk maar vind dat toch pittig niet even terug trekken weglopen ofzo nee je MOET gewoon 


stafplek tja is mamas schuld maar kinderen moeten wel grenzen kennen ze moeten dit samen leren 
ik ben een vrij losse moeder en er kan en mag veel 
maar zoals nu sins maandag weer naar school gaat ie veel met een vriendje om komt hij dus uit school met een grote mond waar je u tegen zegt 
hoe je hem dan ook benaderd er is gewoon geen gesprek mee te voeren hij blijft hier in hangen 
dus hup ga maar op de gang even afkkoelen en nadenken over hoe en wat ?
vaak na paar min vraagik of hij klaar is en vaak is dat niet zo en kiest hij dus zelf om in de gang te blijven tot hij wel klaar is 
daarna kunnen we praten en lossen we het op dus ja ik vind een rust plek juist wel goed 

Nou, als je hem uitzet krijg je echt geen mooi beeld. Zeker afkijken hoor!!!

Ik sla gelukkig nooit en uit mij niet richting de kinderen. Die merken er weinig van.

Maar haar "op" gevoel en daardoor de structuur kwijt zijn en op je tandvlees lopen. En dat chronisch slaaptekort. Dat herken ik maar al te goed

Ik ga er vanuit dat met de juiste hulp het in dit gezin goedkomt en wie wet vind ze een nieuwe liefde als ze weer bovol energie zit

Respect dat ze hulp gezocht heeft.
Ze zegt zelf ook dat ze die schreeuwende moeder niet wil zijn en ze vindt t slecht van dr zelf.

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Quote son:

Respect dat ze hulp gezocht heeft. Ze zegt zelf ook dat ze die schreeuwende moeder niet wil zijn en ze vindt t slecht van dr zelf.

absoluut respect!
kan me ook zo voorstellen dat ze overloopt van ellende. een groot trauma verwerken zelf maar dan door moeten gaan voor de kinderen. er is ook nooit rust natuurlijk voor haar en niemand die het over kan nemen...

het is al een grote eerste stap dat ze erkent dat het zo niet gaat. je kan bijna de logica begrijpen van haar handelen moet ik zeggen.

@ anna: ja, het was in het begin wel een soort van confronterend.
ik snap zo goed dat deze moeder ook afglijdt zeg maar. ik herken de frustratie ook. de frustratie naar het leven.
ik ben me er bewust van dat ik de enige stabiele ouder ben en rust moet bieden. mij lukt het gelukkig dan weer wel maar sjee wat zwaar voor deze jonge vrouw

Ik viel halverwege in het programma, maar waar was de vader eigenlijk in dit verhaal?

Die had psychische problemen, opgenomen enzo, daardoor gescheiden.

Ik vond het eigenlijk wel ontroerend. Ik ben geen fan van de 'normale' nanny maar in deze aflevering vond ik haar heel goed, ze wist de vinger precies op de zere plek te leggen. Ik heb de aflevering van volgende week vooruit gezien, die is ook een discusie waard. 

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

Snap de reacties serieus niet hoor..
Slaan, ach ja ze ziet toch zelf in dat het niet goed is? dus dan is het toch goed...

Kan me nog wel herinneren dat een moeder haar baby te hard in het bedje had gegooid uit wanhoop/frustratie... Hier op het forum, althans bb... nou nou nou dat was me toch wat.. Nergens geen greintje begrip of wat dan ook. En nu? Zal wel aan mij liggen.
amk zal het ook wel hebben gezien, ik zeg tijd voor actie.

En dan heb ik de aflevering niet eens gezien. Alleen de zin 'de klappen die ze uitdeelde' is al genoeg.

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

En wat die nanny betreft... Geloof niet dat ik dat netjes kan verwoorden 
En ouder die hun kind dit aandoen zo op tv.. Heb ik ook geen woorden voor. Leuk voor dat jochie ook, zal hem de rest van zijn leven achtervolgen.

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

Een tik voor zn reet kreeg hij en een keer een klap.tegen zn voeten omdat hij zn nagels in dr zette.....

Ik weet niet welk beeld jij hebt, maar wellicht moet je eerst ff kijken

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Quote Smvn&d:

Snap de reacties serieus niet hoor.. Slaan, ach ja ze ziet toch zelf in dat het niet goed is? dus dan is het toch goed... Kan me nog wel herinneren dat een moeder haar baby te hard in het bedje had gegooid uit wanhoop/frustratie... Hier op het forum, althans bb... nou nou nou dat was me toch wat.. Nergens geen greintje begrip of wat dan ook. En nu? Zal wel aan mij liggen. amk zal het ook wel hebben gezien, ik zeg tijd voor actie. En dan heb ik de aflevering niet eens gezien. Alleen de zin 'de klappen die ze uitdeelde' is al genoeg.

Nou 'te hard in bed gooien' is wel een understatement voor wat er toen allemaal aan de hand was he! Nee daar kan ik nog steeds geen begrip voor hebben! Al kan ik me wel voorstellen hoe slopend die situatie was.
Een tik op een kind vind ik heel wat anders, echt niet vergelijkbaar!

bij mij ging die klap voor zn kont door merg en been... maar misschien ben ik gevoelig? Ik vond het vreselijk om te moeten zien, en daarna dat gehuil...  
Die andere pets was ook venijnig.... het kwam zo binnen bij mij omdat ze er zo bij schreeuwde en tekeer ging. Het kind was continue de pineut. En ja, lief was hij niet, maar om zo tekeer te gaan tegen je kind (opdonderen, dat soort woorden) 
Heb er vandaag nog regelmatig aan gedacht, zo'n ventje toch.... 

Begrijp dat moeder het heel moeilijk had, maar er is gewoon geen enkel excuus om je kind te slaan/meppen. Ze deed het duidelijk uit onmacht, vol drift naar het kind toekomen en een lel geven... nee, dat doet me plaatsvervangend pijn. 
Maar goed, misschien ben ik wel overgevoelig.... 

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Wij zijn allemaal mensen, niemand is perfect. Goed is het niet maar het was een klap tegen een luier en een pets op de benen, en dat werd meerdere keren herhaald om het dramatisch te maken.

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

Is ook niet goed, maar ook niet een opzichstaand iets waar het amk voor.moet komen. Denk dat half nederland onder toezicht moet. Denk dat er wel meer ouders zijn die een keer een tik gegeven hebben.
En ja...dat is altijd uit onmacht.... anders doe je t namelijk niet.

Ik vind t niet goed te praten hoor. Vond t ook echt zielig en naar om te zien. Maar denk dat t beeld van sis beetje scheef is en denkt dat hij voordurend in elkaar wordt geslagen.
Dat schreeuwen vind ik eigenlijk nog erger dan die mep.

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Dat zeg ik Son, ik heb niet gekeken en ga ik niet doen ook.
Maar wat ik dr over lees is genoeg, word al misselijk van de beschrijving van anna, dat ga ik dus echt niet zitten kijken.

Geen enkele moeder is perfect (al denken sommige van wel) en iedereen doet wel eens dingen waarvan je achteraf denk, had ik anders moeten doen, daar gaat het ook niet om.
Maar je kind zo te kakken zetten op tv, nou leuk... Zal straks op de middelbare school ook heel leuk zijn voor het kind, moeder maakt het ventje al kapot, en maakt het alleen maar erger. Ik vind het zielig. Maarja zal dan wel mijn kwaal zijn toch.

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

Son, iedere moeder geeft wel eens een tik, het zal best wel allemaal. 
Maar als zij zich al zo gedraagt met camera's erbij, wat maakt dat ventje dan wel niet mee zonder die camera's?

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

Quote Smvn&d:

Son, iedere moeder geeft wel eens een tik, het zal best wel allemaal.  Maar als zij zich al zo gedraagt met camera's erbij, wat maakt dat ventje dan wel niet mee zonder die camera's?

Ja dat dus. 
Ze weet dat er camera's hangen en gaat zichzelf dan nog zo te buiten in haar onmacht/drift/boosheid. Vind dat nogal wat... ik zou nog een soort van gene hebben geloof ik. Iedereen heeft dit gezien in haar omgeving.... 

En ik denk dat iedere moeder het gevoel van onmacht kent, ook ik. En ja, ook ik heb wel eens geschreeuwd of gesnauwd tegen mijn kind, maar dat is een enkele keer en daarna dikke knuffel, kus en sorry zeggen (ook ik naar hem) 

We zijn allemaal mens, niemand is perfect gelukkig. En al doende leren we steeds weer opnieuw. Maar onze eigen onmacht projecteren op een jong kind is niet goed. 

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Tsja...invullen. Dat ga ik niet doen.
Ze heeft hulp gezocht...zouden er meer moeten doen

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Nou over hulp zoeken valt te discussieren.... dit is geen hulp zoeken.
Er zijn zat instanties hoor.. Dit ga je niet op tv doen.
Volgens mij is die moeder gewoon gestoord en zoekt ze aandacht ofzo. Misschien ga ik het toch eens kijken. Ben wel heel benieuwd hoe zielig mama is en hoe goed ze het met haar kind doet.

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

haha Sis, kijken hoor! Ben benieuwd of je mening hetzelfde blijft

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

nee Sis, mama doet niet zielig, ze IS het!

op het verhaal op zich zou ik ook een andere mening vormen. maar je ziet duidelijk het gevecht van deze vrouw!

ik had onwijs medelijden met het jochie (ook met zn zusje trouwens) maar ook met moeder.
ze wilde het zo graag goed doen maar wist niet hoe!is toch vreselijk, als je even de weg niet meer kan vinden?

Sis leuk die instanties. Maar daar gaat het zo vaak mis mee. Dat is maar weer eens gebleken. Beste vriendin schreeuwt ook al jaren om hulp en nee hoor dat krijgt ze maar niet.

Vond het knap van deze moeder dat ze inzag dat het totaal niet goed ging en dat ze er hard aan heeft gewerkt om het anders te doen.

Ik heb in dezelfde situatie gezeten als deze vrouw, en geloof me, als je zo moe en depressief bent hou je er echt geen rekening mee dat er camera's hangen.

 Ik keur het niet goed, maar heb Jarno ook weleens een tik  gegeven op zijn billen en met kleren en al onder de koude douche gezet. Nee daar ben ik echt niet trots op, maar op die momenten denk je: als hij nu maar gewoon ophoudt met.....(vul maar in:dramnen, schreeuwen, huilen whatever)
Ik heb hulp gezocht en het gaat prima, anders waren de jongste 2 er niet gekomen! 
Maar ik zie de valkuilen.    Gister een moeder op de zwemles, kind wilde niet zwemmen, en ze bleef in discussie gaan...
Ik heb mijn mond stijf dichtgehouden, tot de vroeg: wat zou jij doen?

Ze stopte de discussie, kleedde haar dochter om, en ze ging zonder gezeur zwemmen....

Ik heb echt niet de wijsheid in pacht, maar ik vindt het super van die moeder dat ze hulp heeft gezocht, ze ging nog verder hulp zoeken, dus ze beseft ook dat ze er nog lang niet is!!

En iedereen die haar veroordeelt heeft nog nooit zo'n wanhopig, depressief gevoel gehad.

Nou dat gevoel heb ik zeker wel gehad met een huilbaby een zware handicap en totaal geen band.
Heb vreselijke gedachtes gehad hoor, over wat ik wel niet met haar wilde doen, echt vreselijk, maar er zit toch echt een verschil tussen denken en uitvoeren!

Een kind een keer een tik geven is ook totaal wat anders als rake klappen uitdelen, met regelmaat.

Heb het nog steeds niet gekeken trouwens.

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.