Angsten bij kleuters

Ik ben benieuwd wat jullie er van merken.

Mijn zoon word in december 5 en is erg bang. Het is begonnen in de zomervakantie.

De angsten uitte zich in niet meer alleen durven te gaan slapen, niet alleen naar boven durven. Als we gaan eten moet zijn stoel klem tegen mijn stoel aan staan als hij aan het spelen is en ik ga op de bank zitten komt hij naast me zitten (liefst op schoot) en gaat hij echt pas weer spelen zodra ik aan het rommelen ben ik huis. Hij zegt dan zelf ook mama gaat u weer wat rommelen dan ga ik spelen. Ik probeer hem te stimuleren maar dit heeft tot nu toe weinig effect. Herkennen jullie dit? en hoe gingen jullie hiermee om?

Nee er is niets veranderd zover ik weet, op school heeft hij het super naar zijn zin.

Als hij na bed ga geeft hij dan dat hij droomt over krokodillen die hem willen pakken en dat hij daar bang voor is maar overdag wil hij het niet benoemen en voor mijn gevoel praat hij er dan over heen.

Hij praat wel heel veel over de dood en stelt vaak vragen als mama bent u er nog als ik 8 ben? daar zou nog een deel van de angst kunnen zitten maar verder kom ik echt niet

Super meiden dat jullie zo meedenken!

Ik ben al met hem bij de bibliotheek geweest daar zoekt hij allemaal boeken uit over dieren die hij spannend vind (leeuwen, tijgers, walvissen, krokodillen) hij wilde weten waar ze leven etc. dus daar zijn we nu mee bezig ik merk dat dit wel werkt voor de angsten in bed. Nu kan ik duidelijk naar hem benoemen dat de dieren niet hier zijn maar .... Hij heeft ook een tijdje gehad dat hij gillend wakker werd dan mkon ik niet anders dan net doen of ik de dieren weg ging jagen want hij werd echt heel boos en bleef dan zeggen mama ik zie ze toch gewoon daar op de muur.

De angsten beneden krijgen we de vinger niet op, hij wil dat ik door de kamer blijf lopen en als ik ga zitten kruipt hij dicht in de buurt bij mij. Voor mij idee moet ik telkens tussen hem en de deur zijn dan voelt hij zich veilig. De dood is hier een ding waar hij al lang mee bezig is hij stelt vragen waarbij ik soms denk mannetje daar hoef je echt nog niet over na te denken maar hij is hier dus duidelijk wel mee bezig. Vn het nieuws kan hij het nie hebben dit kijkt hij nooit mee. Ik denk wel dat hij hier veel op straat hoor er lopen veel kinderen die soldaatje spelen en dat vind hij echt niet leuk. inmiddels weten de kinderen dit dus iedere keer als hij voor op straat kom gaan ze achter hem aan rennen met postelastiken net doen of ze op hem schieten enz. hij raakt daarvan in paniek gevolg is dat hij of heel boos word of gaat huilen. Heel sneu voor hem maar de jongens vinden die uiteraard fantastisch. MIsschien dat dit ook voor hem mee speelt. Hij is inderdaad een denker en een heel gevoelig jongetje.